Toen ik drie jaar geleden mezelf voornam meer te lezen ben ik begonnen met een boek van HB: Ex-minnaar. Dan heb ik een boek van een andere schrijver afgewisseld met een boek van HB. Zo'n twintig boeken. Ik vermoed dat ik op die manier besmet ben geworden met het 'Brusselmansvirus' en vrees dat er tot op vandaag nog geen remedie tegen dit virus is gevonden. HB is volgens mij uniek op alle vlakken. Zijn schrijfstijl. Laat mij één zin horen en ik zeg u of ie van Brusselmans is. Zijn gevoel voor humor is uitzonderlijk. Zijn verschijning, zijn manier van doen, zijn manier van spreken zijn ook allemaal uniek. Een voorbeeld: kijk hem bezig op bomvol.com, zijn bijdrage over Kerstmis en je begrijpt wat ik bedoel. Een tweede voorbeeld: meestal als hij het over zijn vrouw heeft zegt hij niet gewoon mijn vrouw of Tania. Neen, hij zegt Tania De Metsenaere en hij legt daarbij een heel eigen klemtoon.
Of het ik-personage in zijn boeken nu Brusselmans zelf is, Danny Muggepuut of Guggenheimer, bij het lezen hoor en zie ik HB. Dat heb ik met geen enkele andere schrijver. Ik vraag me zelfs af of ik daarvoor een dokter moet consulteren.
Op het eerste zicht komt hij nogal nors over. Ik zag hem, samen met zijn vrouw Tania De Metsenaere, hal 4 van de boekenbeurs binnenkomen. Hij zag er zo nors uit dat ik hem op dat moment nooit had durven aanspreken. Een poosje later liet ik een boek van hem signeren en er verscheen een ontwapenende glimlach op zijn gezicht. Voor mij is dit de echte HB, een innemende sympathieke gast. Uiteraard, doordat hij een van de beroemdste schrijvers van de Lage Landen is, moet hij zich beschermen tegen al te opdringerige fans. Voor knappe vrouwen maakt hij graag een uitzondering.
HB is ook een mens van vlees en bloed. Hij neemt pilletjes om zijn angsten onder controle te houden. Toen ik dat ergens las begreep ik het niet. Herman is beroemd, succesvol, zeer getalenteerd, uitzonderlijk grappig, heeft een knappe liefhebbende vrouw en een schattig hondje. Hoe kan ie in godsnaam nog angsten hebben? In zijn interviews is hij altijd heel open en kwetsbaar, dat waardeer ik enorm aan hem.
Vooral veel vrouwen ergeren zich aan de manier hoe hij over vrouwen schrijft. Vrouwonvriendelijk, te veel de vrouw als lustobject. Ik ben geen vrouw maar ik begrijp hun kritiek wel. Toegegeven,er komt veel 'kut' en 'achter in de poes naaien' voor in zijn boeken en colums. Maar er is ook plaats voor vertedering en waardering als hij over zijn moeder en zijn vrouw schrijft. Daaruit blijkt steeds dat hij vrouwen heel hoog inschat. Zonder Tania is hij verloren heeft hij al meermaals geschreven en verkondigd. Als ik het goed voor heb mist hij nog dagelijks zijn moeder. Zijn machoverpakking is een wat doorzichtige pose.
HB is heel benaderbaar als je hem weet te vinden. Bijna iedere dag kan je hem treffen in zijn stamcafé tussen vier en vijf in de namiddag. Ik heb het al eens geprobeerd maar ik had de pech dat er naast Tania (ook heel sympathiek en vriendelijk) reeds twee losers hadden plaats genomen aan zijn tafel. Volgende keer beter.
Om af te ronden nog dit: ik vraag mezelf af waarom ik nu die ode aan HB heb geschreven. Herman heeft mij het antwoord doen vinden door in zijn boeken top 3 het boek De vanger in het graan van J.D. Salinger te vermelden. Het antwoord is te vinden op pagina 27 bovenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten