NIEUWS     VERKEER      CULTUUR      WEER     SPORT     CONTACT         

dinsdag 12 februari 2008

HET BELGISCH KONINGSHUIS

De houding van de intellectuele toplaag in Vlaanderen en Wallonië tegenover het koningshuis is fundamenteel anders. In Vlaanderen zal men het altijd lastig hebben met het feit dat het koningshuis Franstalig is. Dat is niet aan het veranderen: de basis, de moedertaal, blijft het Frans. In Vlaanderen is er daardoor minder affiniteit met het koningshuis. In Wallonië is dat er meer, niet alleen omdat de koning Frans spreekt, maar omdat men in Wallonië inderdaad heel veel schrik heeft dat als het koningshuis aan macht inboet, men het vroeg of laat over de financiële transfers zal hebben. En dan komen er economische moeilijkheden voor Wallonië. Dat is het punt. Hoe kan je anders verklaren dat de PS vijftig jaar geleden anti-royalistisch was, zo republikeins als je je maar kunt indenken, en dat Elio Di Rupo vandaag een royalist is. Di Rupo weet gewoon dat het koningshuis nodig is om een bepaald Franstalig discours, dat in Vlaanderen wordt afgewezen, te verdedigen. Bart Brinckman, redacteur bij De Standaard, in "Morgen Beter" op Canvas, 27 maart 2006

Vooraf nog eens duidelijk stellen dat ik geen separatist ben en dat dit stukje ook geen pleidooi is om de transfers naar Wallonië te verminderen of af te schaffen. Ik vraag me alleen luidop af wat het nut van ons koningshuis is. Het koningshuis is voorbijgestreefd, de leden zijn wereldvreemd en dragen op geen enkele manier bij tot het welzijn van de gewone Belg. Zwijgt alstublieft over de meerwaarde van de buitenlandse handelsmissies onder leiding van Prins Filip, of over de ontwapenende princes Mathilde die zich onlangs
meer dan een uur verdiepte in de werking van de opvoedingswinkel in Genk of over de supersonische 'clown' prins Laurent in zijn wegscheurende Ferrari.

Koning Albert II houdt zich ook niet aan de afspraken. Hij heeft geen politieke functie en hoeft geen verantwoording af te leggen. Achter de schermen weert hij zich als een duivel in een wijwatervat om invloed uit te oefenen op de politieke macht. Volgens mij voelt hij nattigheid. Verschillende politieke partijen hebben al hun voorkeur voor een republiek in hun partijprogramma opgenomen.

Ik word misselijk als ik de koning bezig zie in een of andere kerstboodschap. Zijn hypocriete pleidooi voor sereniteit, begrip en verstandhouding mist elke geloofwaardigheid. Hij roept de politici en de bevolking op hun verantwoordelijkheid te nemen. Dat hij dan bij zichzelf begint en zich houdt aan de wetten van een constitutionele monarchie.

Vandaag nog in het zeven uur journaal op één gehoord: het niet respecteren van 'het colloque singulier' (
gesprekken tussen de koning en de politici van dit land zijn strikt vertrouwelijk) ondermijnt het gezag van de koning. Als hij zogezegd geen macht heeft van waar moet zijn gezag dan komen?

Geen opmerkingen: