DE VANGER IN HET GRAAN - J.D. SALINGER - ROMAN

De klassiek geworden roman over Holden Caulfield, een zestienjarige jongen die van school wordt gestuurd. Omdat het toch bijna kerstvakantie is, besluit hij een paar dagen alleen in New York door te brengen. Holden is vol kritiek op de schijnwereld van de volwassenen, maar tegelijkertijd doet hij een vergeefse poging die volwassenen te imiteren. 's Nachts bezoekt hij stiekem zijn ouderlijk huis om met zijn zusje te praten, de enige van wie hij echt zegt te houden.

Eén van de belangrijkste passages uit het boek is het deel waar Holden zijn zusje Phoebe vertelt wat hij eigenlijk wil in zijn leven. Hij vertelt over een droom die hij heeft. Hij staat aan de rand van een roggeveld, kijkend naar de kinderen die in het veld spelen. Telkens als er een kind dreigt in de afgrond te vallen, houdt Holden het tegen en leidt het terug het veld in. Hij wil gewoon de vanger in het graan zijn. Vandaar de titel "The Catcher in the Rye".

If you really want to hear about it, the first thing you'll probably want to know is where I was born, and what my lousy childhood was like, and how my parents were occupied and all before they had me, and all that David Copperfield kind of crap, but I don't feel like going into it, if you want to know the truth. (Originele openingszin)

Als je het echt allemaal wil horen, dan wil je waarschijnlijk eerst weten waar ik geboren ben en wat een waardeloze jeugd ik heb gehad en wat mijn ouders allemaal gedaan hebben voordat ze mij kregen en meer van dat soort sentimentele gelul, maar eerlijk gezegd heb ik geen zin om het daarover te hebben.( Nederlandse vertaling van Johan Hos uit 1989)

Deze schitterende openingszin zet onmiddellijk de toon van het boek. Ik heb het boek ontdekt door dat Herman Brusselmans het vermeld had in zijn 'Boeken Top Drie'. Ik denk dat HB geïnspireerd is geweest door J.D. Salinger. Er zijn nogal wat overeenkomsten qua stijl en woordgebruik. Ik hoop dat ik, met mijn vergelijking, niet teveel lezers afschrik.

Rond de auteur J.D. Salinger hangt een sfeer van geheimzinnigheid. Begin de jaren zestig is hij teleurgesteld over de (literaire) kritiek die hij op zijn laatste boeken heeft gekregen. In 1965 verschijnt in The New Yorker nog het verhaal 'Hapsworth 16, 1962' (een brief van 'Seymour'). Dan besluit hij om zijn werk niet meer te publiceren. Hij leidt sindsdien een teruggetrokken bestaan in Cornish (New Hampshire). Na 1980 heeft Salinger zelfs geen woord meer tot de pers gesproken. De geruchten gaan echter dat hij nooit gestopt is met schrijven over de familie Glass en er nog talloze ongepubliceerde werken liggen.

Wat ook opvalt is de zeer sobere uitgave van het boek. Op de cover staan alleen de naam van auteur, de titel en de uitgeverij (Meulenhoff) vermeld. Nergens is een korte inhoud van het boek of de biografie van de schrijver te bespeuren.

Tot slot nog vermelden dat Mark Chapman een exemplaar van dit boek bij zich had toen hij John Lennon vermoordde. Dit leidde tot hernieuwde speculaties dat het boek een slechte invloed op de jeugd zou hebben.