Mocht ik de keuze hebben tussen het bijwonen van de Champions League finale voetbal in The Luzhniki Stadium in Moskou en die van het World Snooker Championship in The Crucible Theatre in Sheffield, dan kies ik zonder twijfel voor de laatste. Snooker is een fascinerende sport om naar te kijken. Topmatchen in het voetbal kunnen slaapverwekkend zijn en zonde van de tijd die je eraan hebt besteed. Snookerduels op grote kampioenschappen stellen zelden teleur.Voor de snookerdummies even de belangrijkste spelregels op een rij. Er zijn 15 rode, 6 gekleurde ballen, 1 witte bal (cueball) waarmee gespeeld wordt en een grote snookertafel met zes gelijke gaten. De waarde van de rode ballen is 1 punt die van de gekleurde varieert van 2 tot 6 punten (geel, groen, bruin, blauw, roze en zwart).
Een speler moet telkens eerst een rode bal potten. Slaagt hij hierin, dan moet hij een gekleurde bal spelen, die hij alvorens te spelen benoemt (het zogenaamde 'callen'). In de praktijk gebeurt dit alleen als het niet meteen duidelijk is op welke bal hij gaat spelen. Wordt ook de gekleurde bal gepot, dan wordt deze teruggelegd op zijn plaats (zijn eigen spot) en moet de speler weer op een rode bal spelen. De rode ballen blijven liggen in de pockets en worden dus niet teruggeplaatst op de tafel, ook als ze foutief gepot zijn of van de tafel gesprongen. Genoeg geluld, tijd voor actie. Klik hier en je vangt meteen twee vliegen in één klap. Je leert het spel kennen en je bent tevens getuige van de snelste maximum break (15 rode ballen potten gevolgd door de zwarte bal en dan alle kleuren potten op volgorde) in de geschiedenis door Ronnie O'Sullivan. Een ongelooflijke prestatie. Voor de volledigheid, bij het begin van het filmpje zijn reeds drie rode ballen gepot gevolgd door een zwarte.
Memorabel en bloedstollend spannend was de finale van het wereldkampioenschap van 1985 tussen Steve Davis en Dennis Taylor. Bij een gelijke stand 17-17 heeft de zwarte bal, in het vijfendertigste spel beslist wie er wereldkampioen werd. Om de spanning erin te houden verklap ik zijn naam niet. Let op de fantastische bril van Dennis Taylor.
De foto bij het stukje is die van 'golden boy' Paul Hunter, een pracht van een kerel en zeer getalenteerd snookerspeler. Hij stierf in 2006 op achtentwintigjarige leeftijd aan kanker en was pas vader geworden. Ik heb geweend toen ik het filmpje heb bekeken.
Alleen om het Wereldkampioenschap Snooker te kunnen volgen zou ik geneigd zijn om mij terug te abonneren op de kabel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten