LOS - TOM NAEGELS - ROMAN

Los is een indringende roman waarin de tegenstrijdigheden van het moderne leven tegen het licht worden gehouden. Tom Naegels heeft een hoogstpersoonlijk boek geschreven over weerbarstige liefde en broze overtuigingen. De grootvader van Tom Naegels pleegt langzaam zelfmoord in het ziekenhuis. De dokters laten hem begaan. Tegelijkertijd heeft Tom een relatie met een Pakistaanse vrouw en verslaat hij als journalist rellen in Borgerhout.

De drie gebeurtenissen doen hem beseffen dat hij zich verbonden heeft gevoeld met mensen met wie hij niets gemeen heeft en aan wie hij niets te vertellen heeft. Hij merkt dat hij steeds minder van zijn stadsgenoten begrijpt. Kijkend naar zijn bittere, racistische, tierende grootvader, ooit een warme socialist, ziet hij dat hij dezelfde kiemen in zich draagt. (Meulenhoff/Manteau)

Een 'roman' noemt Tom Naegels zijn boek 'Los', maar het dient zich vooral aan als een autobiografisch geschrift over ene Tom Naegels, die journalist bij een Vlaamse krant is en doorgaat voor een allochtonenvriend. Dat je het toch een roman kunt noemen, komt doordat hij zijn maatschappelijk verslag afwisselt met het verhaal over het sterven van zijn grootvader, op z'n Vlaams Bompa geheten.

Bompa is een oude socialist, voor wie de oude politicus Camille Huysmans altijd het grote voorbeeld was. Maar hoe links ook, van allochtonen moet hij toch eigenlijk weinig hebben; wanneer zijn kleinzoon hem optrommelt om te helpen bij een inburgeringscursus, wekt hij verkeerde aandacht door allerlei racistische uitspraken. Eenmaal ziek en gebrekkig geworden, wenst hij te sterven, maar bureaucratie en artsen-ethiek staan hem in de weg bij de gewenste euthanasie: ten slotte sterft hij afgeleefd vanzelf.

Twee actuele maatschappelijke onderwerpen vervlecht Naegels op deze manier met elkaar, het multiculturele drama en het vraagstuk van de euthanasie. Het aardige van het boek is dat Naegels, ondanks zijn principiële sympathie voor allochtonen, zijn verbazing en afkeer van sommige van hun gewoontes, niet onder stoelen of banken steekt. De groepjesgeest van Marokkaanse jongens, hun intimidaties en gescheld, verleiden hem ertoe, in navolging van onze eigen Rob Oudkerk, van 'kutmakkaken' te spreken.

Een Pakistaanse vriendin begeeft zich dan weer in het hol van de leeuw, het café van het Vlaams Blok, en fietst onbevangen door alle domme racisme heen: zo wordt hij verliefd op haar.

In feite gaat het in dit realistische boek om twee liefdes, die voor de vreemdeling en die voor de eigen volkse Vlaming, die op het eerste gezicht slecht vallen te rijmen, maar in de ietwat timide intellectueel die Naegels is, toch samenkomen. Daarmee brengt hij op aardige wijze het dilemma in kaart: hoe kun je het nieuwe begrijpen zonder het oude te verraden. (Trouw.nl)

Leuk is het filmpje waarin Phara de Aguirra Tom interviewt bij het verschijnen van zijn boek.