Als ik iets geleerd heb, is het genuanceerd en zonder vooroordelen de wereld te observeren. Makkelijk is het niet. Iedere dag besef ik dat ik een gelukzak ben en in een luilekkerland leef spijts of misschien dankzij de vele ontevreden mensen rondom mij.
Politiek interesseert mij. Gelukkig zijn er mensen die aan politiek willen doen. Het zou echter niets voor mij zijn omdat ik vrees dat ik (nog altijd) veel te naïef ben en ook het vooruitzicht om in een 'slangenkuil', een 'haaienpoel' of een 'krabbenmand' terecht te komen schrikt me af, om nog te zwijgen van de te grote ego's en onbekwamen. Het moeilijkst te verteren zou echter de 'onvoorwaardelijke loyauteit' ten opzichte van de partij zijn.
Ik heb mijn keuze gemaakt voor wie ik zal stemmen komende zondag. De overvloed aan 'duiding' in de media zal daar niets meer aan veranderen.
Gisteren naar 'De Stemming 09' gekeken met Siegfried Bracke en professor Rik Torfs. Het is puur entertainment. Wat me vooral opviel was het verschil tussen Tom Dehaene en Jean-Jacques De Gucht. Waarschijnlijk twee evenwaardige, bekwame jonge politici, alleen zit Jean-Jacques is een luxeverpakking!
Als je gezond bent, vast werk hebt en een dak boven je hoofd zal de uitslag van de verkiezingen weinig of geen invloed hebben op je toekomst. Voor mij mag de grootste aandacht naar de 'kwetsbaren' van onze samenleving gaan.
Ook gekeken naar 'Politiek en gelukkig zijn' (Ter Zake 09). Kan de politiek iets veranderen ,ten goede, aan het grote aantal zelfdodingen in België? Ik twijfel daaraan. De oplossing ligt voor mij in een grotere verbondenheid tussen mensen , meer menselijke warmte door het afbouwen van het steeds groter wordend individualisme en daarmee gepaard gaande egoïsme.
Politiek interesseert mij. Gelukkig zijn er mensen die aan politiek willen doen. Het zou echter niets voor mij zijn omdat ik vrees dat ik (nog altijd) veel te naïef ben en ook het vooruitzicht om in een 'slangenkuil', een 'haaienpoel' of een 'krabbenmand' terecht te komen schrikt me af, om nog te zwijgen van de te grote ego's en onbekwamen. Het moeilijkst te verteren zou echter de 'onvoorwaardelijke loyauteit' ten opzichte van de partij zijn.
Ik heb mijn keuze gemaakt voor wie ik zal stemmen komende zondag. De overvloed aan 'duiding' in de media zal daar niets meer aan veranderen.
Gisteren naar 'De Stemming 09' gekeken met Siegfried Bracke en professor Rik Torfs. Het is puur entertainment. Wat me vooral opviel was het verschil tussen Tom Dehaene en Jean-Jacques De Gucht. Waarschijnlijk twee evenwaardige, bekwame jonge politici, alleen zit Jean-Jacques is een luxeverpakking!
Als je gezond bent, vast werk hebt en een dak boven je hoofd zal de uitslag van de verkiezingen weinig of geen invloed hebben op je toekomst. Voor mij mag de grootste aandacht naar de 'kwetsbaren' van onze samenleving gaan.
Ook gekeken naar 'Politiek en gelukkig zijn' (Ter Zake 09). Kan de politiek iets veranderen ,ten goede, aan het grote aantal zelfdodingen in België? Ik twijfel daaraan. De oplossing ligt voor mij in een grotere verbondenheid tussen mensen , meer menselijke warmte door het afbouwen van het steeds groter wordend individualisme en daarmee gepaard gaande egoïsme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten