De gruwelijke ellende kon niet blijven duren voor Mark Oliver Everett, het rampspoed en onheil aantrekkende brein van eels. De gruwelijke ellende kon niet blijven duren om de zeer eenvoudige, zeer morbide maar helaas ook zeer ware reden dat ondertussen ál zijn familieleden dood zijn: zijn geliefde zus door zelfmoord, de rest aan de gevolgen van kanker, depressie, verslaving of - dat kon er ook nog wel bij - een terroristische aanslag.
U en ik zouden van zoveel tegenslag waarschijnlijk zélf depressief, verslaafd, suïcidaal of terrorist worden, maar Mr. E koos er gelukkig voor zijn ellende om te zetten in zes platen vol beautiful blues. En in een adembenemende liveplaat ('Live at Town Hall'). En in een prachtige documentaire ('Parallel Worlds, Parallel Lives'). En in een uitmuntende autobiografie ('Things the Grandchildren Should Know': léés dat boek!)
Met die autobiografie lijkt E dat hele rampenhoofdstuk definitief afgesloten te hebben, want nu is er 'Hombre Lobo': een frisse popplaat die klinkt als een nieuw begin, en waarop hij twaalf songs lang in de huid van El Hombre Lobo kruipt, een weerwolfman die bij nacht op zoek gaat naar zijn wederhelft. En die - je bent nu eenmaal Mark Oliver Everett of je bent het niet - twaalf songs langs van een kouwe kermis thuiskomt.
Een absoluut meesterwerk, genre 'Blinking Lights and Other Revelations' of 'Live at Town Hall', is 'Hombre Lobo' nét niet, maar minder dan goed wordt de vakman E naar gewoonte nergens, en ruim de helft van de tijd is hij toch weer helemaal briljant. Zie bijvoorbeeld de superbe single 'That Look You Give That Guy': de kans dat u dit jaar nog een betere song over jaloezie te horen krijgt, is uitermate klein.
Of 'Tremendous Dynamite', een machtige stamper waarin hij zich out als El Hombre Lobo, een kerel van wie je hoopt dat-ie geen domme dingen uithaalt in zijn zoektocht naar Haar ('I am El Hombre Lobo / On the prowl for a restless night'). Of 'The Longing', een wel zéér pakkend nummer waarin hij perfect de opwinding én de pijn van verlangen weet te vatten. Of 'All the Beautiful Things', waarin hij zich lichtjes wanhopig afvraagt waarom Zij hem maar niet ziet staan, terwijl hij toch een bovenste beste kerel is: 'Every day I wake up and wonder why I'm alone / When I know I'm a lovely guy / Why can't I just get with you?'
Of het eveneens geweldige 'Beginner's Luck', waarin de zomerse upbeatmuziek pijnlijk mooi contrasteert met zijn - alweer kansloos lijkende - smeekbede om hem en Zijn Grote Plan één kans te geven, en voor de rest op beginner's luck te vertrouwen ('I've got it all worked out / All you gotta do is pack your bags and check your doubts').
Enfin, om het voor de slechte verstaander nog even kort en krachtig samen te vatten: wij vinden E een groot muzikant, en zijn 'Hombre Lobo' een heel mooie plaat. (HUMO)
Met die autobiografie lijkt E dat hele rampenhoofdstuk definitief afgesloten te hebben, want nu is er 'Hombre Lobo': een frisse popplaat die klinkt als een nieuw begin, en waarop hij twaalf songs lang in de huid van El Hombre Lobo kruipt, een weerwolfman die bij nacht op zoek gaat naar zijn wederhelft. En die - je bent nu eenmaal Mark Oliver Everett of je bent het niet - twaalf songs langs van een kouwe kermis thuiskomt.
Een absoluut meesterwerk, genre 'Blinking Lights and Other Revelations' of 'Live at Town Hall', is 'Hombre Lobo' nét niet, maar minder dan goed wordt de vakman E naar gewoonte nergens, en ruim de helft van de tijd is hij toch weer helemaal briljant. Zie bijvoorbeeld de superbe single 'That Look You Give That Guy': de kans dat u dit jaar nog een betere song over jaloezie te horen krijgt, is uitermate klein.
Of 'Tremendous Dynamite', een machtige stamper waarin hij zich out als El Hombre Lobo, een kerel van wie je hoopt dat-ie geen domme dingen uithaalt in zijn zoektocht naar Haar ('I am El Hombre Lobo / On the prowl for a restless night'). Of 'The Longing', een wel zéér pakkend nummer waarin hij perfect de opwinding én de pijn van verlangen weet te vatten. Of 'All the Beautiful Things', waarin hij zich lichtjes wanhopig afvraagt waarom Zij hem maar niet ziet staan, terwijl hij toch een bovenste beste kerel is: 'Every day I wake up and wonder why I'm alone / When I know I'm a lovely guy / Why can't I just get with you?'
Of het eveneens geweldige 'Beginner's Luck', waarin de zomerse upbeatmuziek pijnlijk mooi contrasteert met zijn - alweer kansloos lijkende - smeekbede om hem en Zijn Grote Plan één kans te geven, en voor de rest op beginner's luck te vertrouwen ('I've got it all worked out / All you gotta do is pack your bags and check your doubts').
Enfin, om het voor de slechte verstaander nog even kort en krachtig samen te vatten: wij vinden E een groot muzikant, en zijn 'Hombre Lobo' een heel mooie plaat. (HUMO)
Adembenemend mooi, ik ben er zot van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten