NIEUWS     VERKEER      CULTUUR      WEER     SPORT     CONTACT         

dinsdag 19 januari 2010

DE WINTERREIS - AMELIE NOTHOMB - ROMAN

De winterreis is het verhaal van Zoïle, een man bij wie de stoppen doorslaan als hij wordt afgewezen. Hij werkt in Parijs als consulent voor een groot energiebedrijf. Bij een van zijn huisbezoeken komt hij in contact met een uiterst zwijgzame vrouw, Aliènor genaamd, de schrijfster van de roman Losse flodders. Gelukkig is haar begeleidster, de bekoorlijke Astrolabe, toegankelijker. Zij brengt het hoofd van Zoïle op hol. Wat echter het begin lijkt van een romantische verhouding, draait uit op een emotioneel schaakspel met een naar einde. Overweldigd door walging neemt Zoïle een radicaal besluit. Hij zal zelfmoord plegen en wil zoveel mogelijk mensen mee de dood in sleuren.

De winterreis is een verbluffende roman die ons allen in het hart zal raken. We doen wel of we de wijsheid in pacht hebben en de poortwachters van de beschaving zijn, maar o wee als we tegenslag kennen. Zijn we wel bestand tegen het leven? Of vluchten we liever, in de liefde of de wanhoop, om het even? En is de liefde niet overschat? Volstaat het niet om haar te geven?

Amélie Nothomb gaat in De winterreis op ontdekkingstocht langs de duistere kanten van het hedendaagse leven. Volg de gids! (Meulenhoff/Manteau)

‘De winterreis’ is opnieuw een Nothomb die in één ruk uit te lezen is. Niet enkel wegens de vlotte leesbaarheid, maar vooral ook door de 149 schamele pagina’s, die rechtstreeks uit de groteletterbibliotheek weggeplukt lijken te zijn. Sommige pagina’s lijken zeer toepasselijk op een winters sneeuwlandschap. Personages zijn stuk voor stuk bijzondere, vreemde creaturen, waardoor het hele verhaal een surreëel tintje krijgt en de betrokkenheid van de lezer in de kiem gesmoord wordt. De laatste passage van de roman wordt snel afgehaspeld, waardoor het einde teleurstellend kort en onafgewerkt lijkt. Jammer, maar toch draaien we niet onbevredigd de laatste bladzijde om. Het nieuwe jaar is begonnen, we zijn klaar om de volgende Nothomb te consumeren. (Laura Baert – Cutting Edge)

Is De winterreis nu een Nothomb van een goed jaar? Niet bijzonder, al mag de schrijfster na het zwakke Champagne! weer een bank vooruit. Haar aforismen zijn op dreef, haar personages zijn even maf als hun namen, maar trouw aan de cru van vorig jaar is ze weer het slot vergeten. Was de inspiratie op, heeft Nothomb niet genoeg sterke thee gezet, of heeft ze er plezier in om de lezers in verwarring achter te laten? De winterreis is een beetje déjà lu, maar zwaar op de maag ligt de teleurstelling niet. Elke Nothomb is op zijn minst een snoepje, en haar fans weten het: er komt altijd een volgend jaar. (Alexandra De Vos – De Standaard)

Ik ben een onvoorwaardelijke fan van Amélie Nothomb. Ik hou van haar persoonlijkheid, haar stijl en haar bizarre personages. Ik ben verlekkerd op het formaat en de bladspiegel van haar boeken. Gastronomie voor de geest.


Geen opmerkingen: