Maanden geleden dat ik nog een persoonlijke bijdrage heb geleverd aan deze blog. Mijn herinneringen zijn op ofwel niet voor publicatie vatbaar. Ergernissen aan het papier toevertrouwen is zonde van de tijd. Ik heb een uitgesproken mening over veel zaken maar wie zit erop te wachten . En daarbij, er lopen een hoop mensen rond die het tien keer beter kunnen verwoorden.
Met een zekere regelmaat komt de gedachte om ermee te kappen terug. Het enige wat ik doe is het verzamelen van columns, gedichten, cartoons en muziekfragmenten en die mooi verpakken. Veel is het niet!
Met een zekere regelmaat komt de gedachte om ermee te kappen terug. Het enige wat ik doe is het verzamelen van columns, gedichten, cartoons en muziekfragmenten en die mooi verpakken. Veel is het niet!
Ik geef mezelf nog een paar maanden om een goed verhaal te verzinnen. Het zou zich kunnen afspelen in de onderwijswereld waar ik toch al een tiental jaren ervaring heb of in de medische wereld waar ik bijna dertig jaar in heb vertoefd of een combinatie van de twee. Zou de Mexicaanse griep een rol van betekenis kunnen spelen? Of spectaculaire ontsnappingen? Intriges en afrekeningen in het politieke milieu bieden ook mogelijkheden. Wat zit ik hier te klagen, invalshoeken genoeg!
Er moet in ieder geval plaats zijn voor helden en schurken, liefde en verraad, geluk en verdriet. Het geheel moet overgoten worden met een avontuurlijke saus en een aantal pikante passages. De held beschikt over een niet te stuiten gedrevenheid om rechtvaardigheid te laten zegevieren, de schurk is de verpersoonlijking van de duivel.
Genoeg gezeverd, aan het werk!
Er moet in ieder geval plaats zijn voor helden en schurken, liefde en verraad, geluk en verdriet. Het geheel moet overgoten worden met een avontuurlijke saus en een aantal pikante passages. De held beschikt over een niet te stuiten gedrevenheid om rechtvaardigheid te laten zegevieren, de schurk is de verpersoonlijking van de duivel.
Genoeg gezeverd, aan het werk!
4 opmerkingen:
Je mag jezelf echt wel een trapje hoger zetten hoor. Niet iedereen die leest reageert, dus dat zegt niet zo veel.
Ik kom hier nog steeds even graag binnenspringen, maar door omstandigheden is mijn aandacht wat verslapt. Deze pagina staat intussen bij mijn openingsbladzijden, dus heb ik geen excuus meer.
Zoals al eens eerder gezegd: ik zou het sijtig vinden deze blog te moeten missen,
R.
Bedankt voor de bemoedigende woorden ;-)
Gewoon erin geloven en schrijven vanuit je hart. Simple comme bonjour :-p
En wat dat verzamelen betreft... da's ook een kunst natuurlijk. Je zou evengoed onzin kunnen verzamelen.
Ik vind hier altijd gedichten die me raken, interessante boekentips, leuke cartoons en wat ik van de columns vind, is geen geheim.
So just keep going on!
Goedemorgen!
Eerlijk gezegd wist ik van toeten noch blazen
toen ik met dichten begon.55 Jaar geleden van
school gekomen waar met 'iets' aan dichten deed.
En vijf jaar geleden zomaar begonnen, me eerst
niet eens afvragend of het wel gelezen zou worden!
Ik schrijf vanuit mezelf, wat me zoal opvalt,
bezighoudt. Mij viel zomaar respons toe. Leuk, maar
dus niet vooropgezet. Mijn werk is nooit 'bedacht'
maar veelal ontleend aan de praktijk, herinneringen.
Ga vooral door, wees gewoon spontaan! Dan komt het
vast wel goed na deze dip.
Een vriendelijke schrijversgroet,
Dakoyria.
Een reactie posten