Ik hoorde, een tijd geleden, op Radio 2, in de top 1000 klassiekers, op nummer 68: The green, green grass of home van Tom Jones.Ik werd als het ware veertig jaar terug geslingerd in de tijd. De beelden van zoveel jaar geleden kwamen spontaan op mijn netvlies.
Ik zat in de tweede Economische, zoiets als nu de vijfde ASO Economie-Moderne Talen, en we waren op schoolreis geweest. Vraag me niet naar waar. Nadien gingen we met een groepje, ik denk een man of vijftien, naar Café De Sterre op de markt te Izegem, bij Daniëlla, een knappe blonde. Er werd nogal wat gedronken en plots bevonden we ons allemaal op een soort dansvloer, achteraan het Café. We stonden opgesteld in een cirkel en Daniëlla bewoog zich in het midden van de cirkel. De muziek stond nogal luid en ik denk dat het allemaal slows waren. Barry Ryan met Eloise zat er ook tussen herinner ik me nu. Plots koos Daniëlla iemand uit de groep en begon ermee, op één tegel, te dansen. Het duurde niet te lang of ze stonden daar te tongzoenen.Een na een kwamen we aan de beurt en verschillende keren. Haar man stond achter de tapkast en keek er naar. Zaken gaan voor zal ie gedacht hebben!Als ik er nu aan terug denk kan ik het haast niet geloven maar het is echt gebeurd, ik zweer het je. Daniëlla heeft me leren tongzoenen. Ik was toen zeventien jaar. Ik hoor het hoongelach al op de achtergrond.
Nu draaien ze een tong op de lagere school, ik heb het zelf gezien.
2 opmerkingen:
In mijn tijd (jaren 80) was dat een hardrock café. De vrouwen waren er iets te onverzorgd, dus niet echt de place to be. Ene Daniël Molly was er toen waard.
Nu is het een goed draaiend jongerencafé, the place to be. Zie:
http://users.skynet.be/fa104808/Pekker/home.htm
Een reactie posten