ZEBRAPADEN

Bij de meese mensen, waarvoor je halt houdt aan een zebrapad, kan er een blijk van dank af. Het varieert van een subtiel hoofdknikje tot een handgebaar, bij de een al duidelijker dan bij de andere.Er zijn zelfs voetgangers die een tandje bijsteken om de automobilist niet te lang op te houden. Er zijn er ook, een minderheid als je het mij vraagt, die een beetje 'hautain' de straat oversteken, zich volledig bewust dat zij als zwakke weggebruiker het recht aan hun kant hebben. Bij deze laatste categorie heb ik meestal de reflex om 'Bedankt hé' te mompelen. Geheel onterecht trouwens want de wet verplicht me om de voetganger voorrang te verlenen op het zebrapad. Nadat je gestopt bent voor een rood licht verschijnt er toch ook niet bedankt om te stoppen als het licht op groen springt.

Gisteren liet ik een papa met zijn dochterje, ik schat haar een jaar of vier, de straat oversteken op het zebrapad. De papa stak spontaan zijn hand omhoog. Ik zag hem licht vooroverbuigen naar zijn dochtertje en hij leek haar iets te zeggen. Het meisje draaide zich naar mij om, keek me wat verlegen aan en maakte kleine zwaaibewegingen met haar rechter handje.Mijn dag kon niet meer stuk. Het gebeurt niet veel dat, omdat je de wegcode respecteert zoveel terug krijgt.