POEZIE - HANS TEEUWEN - TWIJFEL

Poëzie, ik had er tot gisteren weinig voeling mee. Ik heb wel eens een dichtbundel ontleend in de bibliotheek. Ik kreeg altijd de indruk dat de zinnen met opzet gekunsteld waren geschreven. Het is allemaal zo abstract. Er lijken wel dingen weggelaten die je zelf moet invullen. Ik ben daar niet goed in. Ik lees meerdere malen de zinnen maar ik begrijp ze meestal niet. Het kan ook aan mij liggen.

Toen ik gisteren op zoek ging naar een mooi liefdesgedicht op het internet, stootte ik toevallig op de naam Hans Teeuwen. Bij het lezen van de naam ging wel een belletje rinkelen. Ik kende hem als cabaretier. Nog niet zo lang geleden zat er bij Humo een DVD van hem (mits een kleine extra bijdrage).
Het gedicht Liefde is een van de zeldzame momenten waarop de cabaretier tot het publiek spreekt zonder absurdisme of dubbele bodem. Het is een verzuchting over de liefde als pijnlijke maar verslavende, en tot mislukken gedoemde onderneming. Het komt uit de theatershow Industry of Love. Hans Teeuwen is veelzijdig en enorm getalenteerd. Hij is naast cabaretier ook nog acteur, regisseur en zanger. In 2006 stond hij een lange periode in de nachtclub Panama waar hij nummers vertolkte van artiesten zoals Billie Holiday, Sarah Vaughan en Frank Sinatra. Eind 2007 kwam een DVD op de markt genaamd "Hans Teeuwen Zingt".

Terug naar zijn gedicht Liefde: ik vind het zo mooi en zo gemakkelijk te begrijpen. Het doet me pijnlijk beseffen dat je met eenvoudige woorden prachtige poëzie kunt schrijven. Iets waar ik nooit zal in slagen. Dit besef doet mij twijfelen en afvragen of het nog zin heeft dat ik doorga met stukjes te schrijven op mijn blog. Misschien moet ik mij beperken tot het aanprijzen van andermans werk. Ik ben niet creatief genoeg. Tegen beter weten in probeer ik het toch nog een tijdje vol te houden. Laat het mij weten als het niet meer om aan te zien is. Ik ga ook verder op zoek naar, voor mij, toegankelijke poëzie.