Hier kent bijna niemand haar. Maar in Groot-Brittannië levert ze foto's aan alle magazines met naam, en zelfs aan de National Portrait Gallery. Het verhaal van Eva Vermandel, de huisfotografe van Cat Power, Portishead en Sigur Rós. 'Ik vind weinig zo afstotelijk als beroemdheid.'
Twaalf jaar geleden ruilde Eva Vermandel (34) De Klinge bij Sint-Niklaas definitief voor Londen. Na haar studies Grafische Vormgeving stak ze onmiddellijk het Kanaal over, letterlijk met de eerste nachtboot na haar laatste examen. Veel meer dan een portfolio met foto's van vrienden had ze niet bij zich. Maar met veel minder dan een carrière als fotografe in Londen - 'de plek waar de beste bladen ter wereld worden gemaakt' - weigerde ze genoegen te nemen. En terecht.
Een paar jaar na haar oversteek had ze al gereputeerde muziekbladen als NME, The Wire, QMagazine en Mojo op haar cv staan. En tegenwoordig behoren ook de zeer eerbiedwaardige magazines van The Independent, The Observer en The Telegraph tot haar tevreden klanten.
Eva Vermandel publiceerde ook al in hippe glossies als Esquire, Vogue en W, en leverde de coverfoto van Tom Waits' interviewboek Innocent When You Dream. Cat Power, PJ Harvey en Beth Gibbons van Portishead noemen haar 'a great friend'. Ze maakte ook een kunstfotoboek in opdracht van Sigur Rós, voor de luxe-editie van hun jongste plaat Med sud í eyrum vid spilum endalaust. (Focus Knack)
Eva Vermandel was zondag te gast in De Zevende Dag. Ik ben na de uitzending een kijkje gaan nemen op haar sobere site. Bij de foto's van Tom Waits, Marianne Faithful en Jeremy Irons viel het mij op dat grote sterren er kunnen uitzien als gewone en kwetsbare mensen. Ik ben geen kenner maar ik vergelijk het met (klassieke) muziek, het raakt je of niet.
Ik moest onwillekeurig denken aan de veel te vroeg gestorven Franse acteur Patrick Dewaere. Met een zekere regelmaat komt hij mijn hoofd binnen waaien. Iemand met zoveel talent en een schitterende carrière die er op zijn vijfendertigste een einde aan maakt. Ik vermoed dat talent en succes niet genoeg zijn om je 'gelukkig' te voelen.
Twaalf jaar geleden ruilde Eva Vermandel (34) De Klinge bij Sint-Niklaas definitief voor Londen. Na haar studies Grafische Vormgeving stak ze onmiddellijk het Kanaal over, letterlijk met de eerste nachtboot na haar laatste examen. Veel meer dan een portfolio met foto's van vrienden had ze niet bij zich. Maar met veel minder dan een carrière als fotografe in Londen - 'de plek waar de beste bladen ter wereld worden gemaakt' - weigerde ze genoegen te nemen. En terecht.
Een paar jaar na haar oversteek had ze al gereputeerde muziekbladen als NME, The Wire, QMagazine en Mojo op haar cv staan. En tegenwoordig behoren ook de zeer eerbiedwaardige magazines van The Independent, The Observer en The Telegraph tot haar tevreden klanten.
Eva Vermandel publiceerde ook al in hippe glossies als Esquire, Vogue en W, en leverde de coverfoto van Tom Waits' interviewboek Innocent When You Dream. Cat Power, PJ Harvey en Beth Gibbons van Portishead noemen haar 'a great friend'. Ze maakte ook een kunstfotoboek in opdracht van Sigur Rós, voor de luxe-editie van hun jongste plaat Med sud í eyrum vid spilum endalaust. (Focus Knack)
Eva Vermandel was zondag te gast in De Zevende Dag. Ik ben na de uitzending een kijkje gaan nemen op haar sobere site. Bij de foto's van Tom Waits, Marianne Faithful en Jeremy Irons viel het mij op dat grote sterren er kunnen uitzien als gewone en kwetsbare mensen. Ik ben geen kenner maar ik vergelijk het met (klassieke) muziek, het raakt je of niet.
Ik moest onwillekeurig denken aan de veel te vroeg gestorven Franse acteur Patrick Dewaere. Met een zekere regelmaat komt hij mijn hoofd binnen waaien. Iemand met zoveel talent en een schitterende carrière die er op zijn vijfendertigste een einde aan maakt. Ik vermoed dat talent en succes niet genoeg zijn om je 'gelukkig' te voelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten