Dit is het laatste dat ik voor je schrijf.
Een witte streep getrokken op een blank papier.
Hierbij zal ik het laten. Had je me lief?
Jij zal me niet meer horen, niet meer
horen zeggen dat ik je ooit gemist heb.
Heb ik je ooit gemist. Wat is gemis. Ik week het los,
ik wikkel alle foto’s terug tot negatief.
Ik had je lief, strooi kalk en zilver op je graf.
Het oxydeert, wil van je af. Ik sluit het objektief.
Het was al dicht, nogmaals gedicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten