Hajime en zijn jeugdliefde Shimamoto groeien beiden als enig kind op. Na schooltijd luisteren ze samen naar muziek, houden elkaars hand vast en praten over de toekomst. Als Hajime met zijn familie naar een andere stad verhuist, verliezen ze elkaar uit het oog. Jaren later komen ze elkaar echter weer tegen. Hajime is de succesvolle eigenaar van een nachtclub, echtgenoot en vader. Shimamoto's leven wordt omhuld door vele geheimen die ze niet wil prijsgeven. Maar na hun ontmoeting zet Hajime alles op alles om zijn jeugdliefde weer te veroveren. (Uitgeverij Atlas)Als Hajime zo’n twintig jaar later Shimamoto weer ontmoet in één van zijn nachtclubs weet hij niet door het scherm van geheimzinnigheid heen te breken dat Shimamoto rond zichzelf heeft opgetrokken. Maar Hajime beseft wel dat hij al die tijd naar zijn jeugdliefde is blijven verlangen en hij is vastbesloten haar niet opnieuw te verliezen.
De innerlijke strijd en het persoonlijke drama van Hajime wordt door Murakami beeldschoon neergezet. Moet hij zijn vrouw en kinderen verlaten voor de ware liefde of heeft hij teveel verplichtingen om nu zomaar zijn hart te volgen? Ten Zuiden van de Grens leest als een kort verhaal waarin de kracht van de liefde en de vergankelijkheid van het leven tot op het bot worden geanalyseerd. Om Shimamoto hangt een enorme deken van geheimzinnigheid waarop Murakami zich naar hartenlust weet uit te leven. Grenzen vervagen, vragen komen naar boven borrelen en de antwoorden zijn de ene keer mysterieus en de andere keer voorzien van een vlijmscherp besef van waarheid en confrontatie. Het verhaal kruipt onder je huid, zet je aan het denken en is van een werkelijk ontroerende schoonheid. (Eric Herni)
Het is een van de mooiste en ontroerendste verhalen die ik ooit heb gelezen. Ik zal mijn boeken top 3 moeten aanpassen.
1 opmerking:
Dit lijkt weer een prachtig boek.
Maar ik kan het leestempo hier niet bijhouden...
Te noteren voor lange winteravonden dus.
Een reactie posten