Toru Watanabe is een stille en buitengewoon serieuze jonge student in Tokio. Hij is dol op Naoko, een mooie jonge vrouw. Maar hun wederzijdse liefde wordt getekend door de tragische dood van hun beste vriend jaren geleden. Toru went aan het campusleven en de eenzaamheid en afzondering die hij daar ervaart, maar Naoko kan de druk en verantwoordelijkheid van het leven niet verdragen. Terwijl zij zich verder terugtrekt in haar eigen wereld, vindt Toru aansluiting bij de andere studenten en voelt hij zich aangetrokken tot een jonge, onafhankelijke en seksueel geëmancipeerde vrouw. Norwegian Wood is een indringend verhaal over romantiek en volwassenheid, over de onmogelijke en dappere liefde van een jonge man. (Murakami.nl)
Dit klinkt misschien zwaar op de hand, maar Murakami laat de figuren zo knap tot leven komen en hun gesprekken zijn zo vol van ideeën en energie en levenslust dat het boek als geheel een prachtige lichte toon heeft, waardoor het redelijk optimistische en verzoenende slot absoluut niet als onecht overkomt. Een prachtige, warme, wijze roman, uitstekend geschreven en vertaald.
Het is mijn eerste kennismaking met Haruki Murakami ( °1949 – Japan) en het smaakt naar (veel) meer. Het is geen boek waar je vrolijk van wordt maar toch straalt het warmte en tederheid uit. Het gaat over liefde en dood, het 'leven zoals het is'. Niettegenstaande het dramatisch gegeven is het boek luchtig en geestig geschreven. Het beschrijft een merkwaardige driehoeksverhouding tussen de serieuze en intelligente student Watanabe, het mooie, maar labiele en getraumatiseerde meisje Naoko en de vrijgevochten, stoere en geëmancipeerde studente Midori. Het is een ontroerend boek en een ideale kennismaking met het oeuvre van Murakami.
de Volkskrant
‘Er gaat iets onweerstaanbaars uit van zijn werk, iets bedwelmend en meeslepend: val je voor hem, dan ben je gesjochten, want dan moet ineens dringend alles van hem gelezen worden.’
Knack
‘Norwegian Wood tekent heel mooi de overgang naar de volwassenheid en de kennismaking met de liefde van een sensibele jongeman: eenvoudig (soms zelfs, maar gelukkig nooit lang, op het simpele af), eerlijk, zonder tierelantijnen maar ook nooit grof, zelfs met tederheid.’
Humo
‘Norwegian Wood vat wanhoop in een golf van zelfmoorden en doet je in één moeite door tintelen van leven. Pure Murakami.’
2 opmerkingen:
Halverwege het boek ben ik nu. Het boek houdt mij vast, maar ik wil er niet te snel in lezen, want ik wil niet naar de laatste bladzijde...
Eén passage die mij deed glimlachen, was die van "het aardbeitaartje", waar Midori het heeft over haar verlangen naar "volmaakte liefde". Heel vreemd en tegelijk fijn, hoe iemand uit het verre Japan, die vreemde gedachtengang die mij zo bekend voorkomt, neerschrijft. ik voel me meteen al een beetje minder 'raar'.
Heerlijk boek!
Toch snel doorgelezen en met een spijtige zucht neergelegd.
Ik vind het een verbazend open, eerlijk en nuchter boek. Ik had altijd de indruk dat Japanners moeite hebben met uiten van gevoelens en gedachten. In dit boek spreken de personen op een bijna naïef eerlijke manier over hun gevoelens, over sex (zonder de lezer te provoceren), over psychologische problemen...
De brief van Reiko aan Watanabe, bijna op het einde, brengt naar mijn gevoel rust terug in het boek: "We kunnen in ons leven niet alles afmeten met een liniaal of een gradenboog"... al zou dat het leven wel eenvoudiger maken natuurlijk...
Ik ga beslist op zoek naar de andere boeken van Murakami!
Een reactie posten