Zware sm, een magistratuur die de nestbevuiler kwijt wil en een bevolking die voor privacy pleit. Dat is het verhaal van de rechter Koen Aurousseau en zijn vrouw.
Hof van beroep in Antwerpen, 30 september 1997. Voorzitter Willy Bijl kijkt de verzamelde pers aan: 'Nu zullen jullie eindelijk te weten komen wat er echt is gebeurd.' De voorzitter begint het arrest voor te lezen. Alle smeuïge details en gruwelijke feiten van de sadomasochistische praktijken van het echtpaar Aurousseau worden breed uitgesmeerd. Een van de bijzitters leest luidop mee, alsof ze haar afschuw niet kan verbergen. De raadsheren willen duidelijk maken dat sm in dit geval niet wat gezwaai met een zweep was. Na 43 bladzijden valt het verdict: de rechter Koen Aurousseau wordt tot één jaar celstraf met uitstel veroordeeld wegens slagen en verwondingen en voor het aanzetten tot ontucht én hij wordt voor vijf jaar uit zijn burgerrechten ontzet. Vooral dat laatste is de genadeslag: hij kan geen rechter meer zijn.
Als Aurousseau het hof van beroep verlaat en de radio de uitspraak meedeelt, stopt een chauffeur van De Lijn zijn bus en stapt uit om de rechter zijn sympathie te betuigen. De verontwaardiging bij Jan Modaal is groot. Er was geen slachtoffer, geen klacht, de sm gebeurde op uitdrukkelijk verzoek van de vrouw. Dit is een inbreuk op de privacy. Krantencommentatoren denken er precies hetzelfde over: heeft justitie niets beters te doen? Criminologen kraken het sm-arrest af. Ze hebben het over een laakbare morele veroordeling. (Inge Ghijs - De Standaard)
Als er iets is waar je in je leven moet leren mee omgaan is het 'machteloosheid'. Je ziet dingen gebeuren, staat erop te kijken maar je kan er, met de beste wil van de wereld, niets aan doen. Ik heb mijn kinderen beslissingen zien nemen waar ik vooraf, honderd procent, zeker van wist dat het verkeerd zou aflopen. Het hoort bij het leven.
Bij de SM-rechter is het schrijnender. Je moet je het volgende eens voorstellen: je wordt veroordeeld voor iets waar niemand zaken mee heeft, je privéleven wordt breed uitgesmeerd in de media, je verliest je job, je kinderen worden meegesleurd in de hele hetze en verbreken alle contact. Het ergste vind ik dat de rechter ook zijn recht op pensioenuitkering verliest. Mijn vraag is tweeledig: "Wat hebben die mensen misdaan om zo gestraft te worden?" en "Waar blijft de publieke verontwaardiging bij zoveel onrecht?"
Stel dat iemand, uit de entourage van het Hof, met bewijzen komt dat er zich een (geheime) SM-kamer bevindt in het paleis van Laken. Toegegeven, de aanwezigheid van een SM-kamer binnen de muren van het paleis bewijst nog niks. Maar is het zo ondenkbaar dat leden van een koninklijke familie fervente aanhangers zijn van SM? Een koning kunnen ze uiteraard zijn pensioen niet afnemen want hij krijgt er geen!
Ik heb een groep gesticht op facebook om de heer Koen Aurousseau in eer te herstellen en hem te geven wat hem toekomt, namelijk zijn pensioen.
3 opmerkingen:
Go for it Cram! Geef er een lap op!!
Als Rik verschijnt kan ik niet achterblijven natuurlijk :-))
Hmmm... elk heeft recht op zijn eigen ding in zijn eigen tijd, akkoord. Maar SM en vrije wil? 't Lijkt me iets contradictorisch.
Nuja, ik heb net geleerd dat vrije wil eigenlijk niet bestaat, dus dat lost weeral een vraag op.
In tegenstelling tot het onderwerp van de dag, kan ik mij wel vinden in de quote van de dag (van Buck). Eentje om op mijn prikbord te hangen...dankjewel!
Ik zie niets contradictorisch tussen SM en vrije wil ;-)
Voor alle duidelijkheid ik heb NIETS met SM (meer voor Rik bedoeld)
Een reactie posten