BERICHT AAN DE GENERAAL - CATHARINA VISSER

Drie jaar, meneer de generaal
luister goed - geen drie dagen of maanden
nee, generaal, drie jaar is het nu
dat ik wacht, met mijn verscheurde hart
in mijn leeggeroofde huis
met mijn schuw geworden kinderen
- wacht, drie jaar, op mijn man.

Heeft u, generaal van daarginds,
hem gezien door uw dodelijk vizier?
Hij was het lied op mijn erf
het brood op mijn tafel
de vader van mijn kleinen
hij was de was op mijn huid
de warmte in mijn bed
de vogel in mijn borst.

Op een dag trok hij uit naar de bergen
om zijn land te verdedigen tegen de horden
om zijn kinderen te redden van de vernedering.
Maar toen, generaal van daarginds
met uw harde kaken en uw blik van ijs
schoot uw leger zonder eer
duizend goede kerels neer
om de redding van uw trots
om de zuiverheid van uw ras
- was hij, in dat bloedbad, erbij?

Drie jaar hangt de dood in mijn huis
wacht ik op een stap die niet komt
kruipen ratten door mijn bed.
Waar is de vrouw die ik was?
Haat en wraak zal ik baren
schreeuwende leegte
as.

uit: 'Door schemering en dageraad', 1997.